با گسترش شیوع ویروس کرونا، شمار مبتلایان به این ویروس در سراسر جهان از مرز یک میلیون نفر گذشته است. 

گمان می‌رود یک چهارم جمعیت جهان به نوعی در قرنطینه خانگی است، در حالی که برقراری محدودیت در زندگی عادی به ضرورتی برای جنگ با کووید-۱۹ و جلوگیری از قربانیان بیشتر تبدیل شده است. 

در حالی که شیوع ویروس کرونا جهان را در برمی گیرد، به روز رسانی آمار مبتلایان و کشته شدگان به عادت روزمره ترسناکی برای میلیون‌ها نفر که در خانه حبس شده اند تبدیل شده. فارغ از این که آنها در ووهان زندگی می‌کنند یا ایتالیا، بریتانیا یا نیویورک. 

این آمار تنها گوشه‌ای از جان باختگان این قاتل خاموش هستند که راه خود را به خیلی از جوامع باز کرده و دولت‌ها و متخصصان بیماری‌های عفونی را به برنامه‌ریزی برای مبارزه با آن واداشته است. 

شاخص مهم برای دولت‌ها آماری است که نشان دهنده میزان شیوع بیماری و تعداد مبتلایان به آن است. در بعضی کشورها تست گسترده شهروندان شاخصی دقیق از میزان شیوع این ویروس است. 

در بریتانیا آزمایش ابتلا به ویروس کرونا، در ابتدا محدود به بیمارانی بود که در بیمارستان هستند. این نشانگر آن است که تعداد واقعی مبتلایان به مراتب بالاتر از آمار رسمی دولت است. 

بدون اعمال محدودیت،‌ ویروس کرونا به نظر می‌رسد از یک بیمار به دو تا سه بیمار منتقل شود. این یعنی با گذشت زمان  آمار مبتلایان می‌تواند هر دو یا سه روز دو برابر شود. در نتیجه ما شاهد افزایش یکباره آمار مبتلایان در جهان خواهیم بود. 

اوج آمار مبتلایان به سادگی به مفهوم اوج تعداد بیمارانی است که به طور جدی مریض می‌شوند و می‌میرند. به این خاطر است که کشورهای زیادی محدودیت‌های رفت و آمد را وضع کرده اند چرا که نرخ مرگ و میر بیانگر عدم توانایی نظام درمانی کشورها در مقابله با این ویروس است. 

براساس تحقیقات مقدماتی از سوی کالج امپریال لندن برآورد می‌شود که بدون اعمال محدودیت‌ها چیزی حدود پانصد هزار نفر در بریتانیا فوت کنند. 

محدودیت‌ها در بریتانیا شانزدهم مارس گذشته شروع و یک هفته بعد شدیدتر شد. 

متخصصان پیش بینی می‌کنند که حدود دو تا سه هفته تا بروز علائم طول می‌کشد و به همین دلیل آمار روزانه مبتلایان از نزدیک نظارت می‌شود. 

نکته مهم این است که  آمار روزانه را به تنهایی نباید معیار قرار داد، بلکه می‌بایست روند شیوع بیماری طی چند روز را بررسی کرد.

دو هفته پیش رو در بریتانیا از این بابت اهمیت دارد که به ما می‌گوید آیا قرنطینه ثمربخش بوده و آیا شمار مبتلایان به وضعیت ثبات رسیده و سیر نزولی دارد یا نه. 

در صورت چنین اتفاقی، محدودیت‌ها احتمالا همان موقع برداشته نخواهند شد، چرا که چند هفته طول می‌کشد تا شمار بیمارانی که برای درمان نیاز به بستری شدن دارند معلوم شود. 

حتی در آن مرحله هم، محدودیت‌ها احتمالا به شکل منطقه‌ای لغو خواهند شد و در صورت افزایش دوباره تعداد مبتلایان دوباره باید اعمال شوند. 

متخصصان کالج امپریال هشدار داده اند که بدون یک واکسن برای ویروس کرونا، قرنطینه‌ها ممکن است نیمه دائمی باشند و ادامه یابند.